Πάει καιρός από την τελευταία φορά που
ασχολήθηκα με τα ΜΜΕ και την "αντικειμενικότητα" με την οποία ασκούν το λειτούργημα της ενημέρωσης του πολίτη στη χώρα.
Όμως το πράγμα έφτασε στο απροχώρητο και θεωρώ ότι οι περισσότεροι έχουμε υποστεί επικοινωνιακή λοβοτομή με τα γνωστά αποτελέσματα της απάθειας και της πλήρους αποκοπής των διανοητικών νευρώνων μας.
Άμεσος στόχος που ήδη έχει επιτευχθεί είναι η "συμμόρφωση" (κρατήστε τον όρο) όλων με τα προστάγματα των αφεντικών της Made in Greece ενημέρωσης ώστε να δεχόμαστε ως αυθεντίες αυτούς που εμφανώς υπολείπονται αξιών και θυσιάζουν στο βωμό του ελέγχου των συνειδήσεων οποιαδήποτε αξία αντικειμενικότητας, αλήθειας και ευθυκρισίας.
Αναγνωρίζω ότι έχοντας χρησιμοποιήσει τόσο "βαρείς" χαρακτηρισμούς κινδυνεύω να καταταγώ (χωρίς πρόθεσή μου) στη σφαίρα του γραφικού.
Είναι ωστόσο γραφικό το να αποτυπώνεις την πραγματικότητα κάτι άλλωστε που το κάνουμε όλοι μας λίγο πολύ όταν βρισκόμαστε μεταξύ οικείων;
Με άλλα λόγια και επί το λαϊκότερον ως πότε ο κόσμος θα το έχει τούμπανο;
Στα καθ'ημάς λοιπόν....
Θα μπορούσε κάποιος να επιχειρήσει μια πολιτική τοπογραφία και χωροθέτηση των ΜΜΕ (έντυπων και ηλεκτρονικών) ώστε να μπορεί κανείς έχοντας αυτή την ανάλυση στα χέρια του να σαρώσει το φάσμα των δημοφιλέστερων ΜΜΕ και να τα κατατάξει με κριτήριο το πολιτικό (για να μην πω κομματικό) προφίλ του καθενός;
Για να το επιτύχει κάποιος αυτό θα έπρεπε να κινηθεί μεθοδολογικά και να ορίσει πρωτίστως τους διακριτούς πολιτικούς χώρους που κατέχουν ευμεγέθη θέση στον ιδεολογικό χάρτη της χώρας έχοντας φυσικά ως κριτήριο την δημοφιλία και την απήχηση του κάθε χώρου στους πολίτες.
Με τον κίνδυνο της υπεραπλούστευσης κατά νου θα επιχειρήσω να προσδιορίσω αυτούς τους χώρους και το υπόλοιπο έργο της αντιστοίχισης ΜΜΕ και πολιτικού χώρου θα το αφήσω σε εσάς, τους αναγνώστες, ώστε διαδραστικά να προκύψουν εξατομικευμένες τοποθετήσεις που θα εκφράσουν έτσι το σύνολο των πιθανών περιπτώσεων.
Σαφώς και όταν επιχειρείς να ζωγραφίσεις ένα ιδεολογικό χάρτη ξεκινάς από το κέντρο.
Στην Ελλάδα λοιπόν χωρίς ιδιαίτερη παράδοση (κατ' εμέ) έχουμε τον κεντρώο ή μεσαίο ιδεολογικό χώρο.
Αποτελεί μια σημαντική πληθησμιακή ομάδα η οποία έχει την τάση να διευρύνεται ή και να συστέλλεται ανάλογα με την 'κομματικοποίηση' που υφίσταται το κράτος και οι μηχανισμοί. Η τάση μάλιστα είναι να μεταβάλει το μέγεθός του αντιστρόφως ανάλογα με το βαθμό αξιοπιστίας των πολιτικών του τόπου.
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι όταν έχουμε (αλήθεια ίσχυε ποτέ αυτό;) υψηλό βαθμό αξιοπιστίας στην πολιτική θα έχουμε και τάσεις συγκέντρωσης προς τα άκρα απλά διότι όσοι δεν τοποθετούνται στο κέντρο δε σημαίνει ότι προσχωρούν απαραίτητα στα άκρα.
Έχοντας ορίσει λοιπόν το κέντρο ας δούμε τι υπάρχει κοντά σε αυτό αλλά δεν είναι κέντρο.
Σαφώς και υπάρχει η λεγόμενη κεντροαριστερά και η αυτομάτως οριζόμενη κεντροδεξιά.
Αποτελούν το μαλακό υπογάστριο του ιδεολογικού κέντρου και το βασικό συγκοινωνούν δοχείο απο το οποίο παρατηρούνται μετακινήσεις προς την μια ή την άλλη πλευρά. Μάλιστα περισσότερο απολιτίκ θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τους περιστασιακούς ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου και πολύ περισσότερο πολιτικοποιημένους, όλους όσοι από την κεντροαριστερά μετακινούνται στην κεντροδεξιά και το αντίστροφο, όσο παράξενο και να ηχεί στα αυτιά μας.
Και καταλήγουμε στα ιδεολογικά άκρα της δεξιάς και της αριστεράς, άκρα που τα τελευταία χρόνια έχουν εκφραστεί από κόμματα με καλλιέργεια προφίλ μεσαίου χώρου, τα οποία όμως ουδέποτε κατάφεραν να διεισδύσουν σημαντικά στις μεγάλες δεξαμενές της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς.
Ελάχιστες εξαιρέσεις δεν ξεπέρασαν ποτέ ούτε το γνήσιο εκφραστή του τρίτου πόλου στην Ελλάδα που λέγεται ΚΚΕ και ίσως δεν προβλέπεται να το επιτύχουν ποτέ ιδιαίτερα λόγω της καιροσκοπικής εμφάνισής τους στο γαλαξία ιδεών αυτής της χώρας.
Απλουστευτικά ναι, πρόχειρα όχι. Όλα τα παραπάνω κινήθηκαν σε μικρό βαθμό ανάλυσης ώστε να μη θυσιάσουμε την αναγνωσιμότητα των όσων διατυπώθηκαν.
Σκεφθείτε λοιπόν την παραπάνω ανάλυση έστω και απλουστευτική και προσπαθείστε να τοποθετήσετε ιδεογεωγραφικά τα ποικίλλα ΜΜΕ ξεκινώντας από αυτά που έχουν την μεγαλύτερη απήχηση και δημοφιλία και ως εκ τούτου και επιρροή, όσο και αν αυτό δεν γίνεται αποδεκτό από κάποιους. Μη ξεχνάτε το ρητό "Λέγε λέγε κάτι θα μείνει στο τέλος" . Και φυσικά σε αυτό το λέγε λέγε έχει μεγάλη σημασία το ποιος το λέει.....
Σκεφθείτε επίσης ανακαλώντας από την μνήμη σας ποιοι είναι οι κύριοι εκφραστές του πολιτικού λόγου αυτών των ΜΜΕ που σύμφωνα με την προηγούμενη ανάλυσή σας επηρρεάζουν περισσότερο την κοινή γνώμη.
Υποσημείωση: Μην παραβλέπετε ποτέ το γεγονός ότι η ιδιοσυγκρασία του Έλληνα επιτρέπει λαμπρό πεδίο δράσης στους διαμορφωτές της κοινής γνώμης (καλά αυτό το έγραψε ο τάδε ή ο δείνα δεν μπορεί κάτι θα ξέρει....έτσι αόριστα, ανεπιβεβαίωτα, ανέμελα και ανεύθυνα - προσθέστε όσα επιρρήματα από α- θέλετε)....
Τέλος 1ου Μέρους Λόγω κούρασης στο γράψιμο...
(Θα επανέλθω σύντομα - περιμένω σκέψεις σας για feedback)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου