Χώρα - Τιτανικός

 

2020 μ.Χ.

Στη χερσόνησο του Αίμου,
μια χώρα φάντασμα, ένα έθνος διάφανο, στωϊκά εξαθλιώνεται, σύρεται, άγεται και φέρεται.....

Δεν απαιτείται ιδιαίτερη φαντασία ούτε κάποια θαυμαστή ικανότητα μαντικής για να πιθανολογήσει κανείς την εξέλιξη της εσχατιάς της Βαλκανικής Χερσονήσου.

Αρκεί να παρατηρήσουμε προσεκτικά τον εαυτό μας αλλά και τους ανεπιτήδευτους γύρω μας και εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι πρόκειται για τη Χώρα Τιτανικό.

Καθημερινά και εξ' υπάρξεως του σύγχρονου ελληνικού έθνους, διεξάγεται ένας "έντιμος" αγώνας κατακρεούργησης όλων των πρότερων επιτευγμάτων του ελληνικού πολιτισμού.

Οδηγούμαστε με μαθηματική βεβαιότητα στο χείλος μιας ιδιάζουσας καταστροφής που όχι μόνον δεν θα οδηγήσει σε αλλαγές στη συμπεριφορά μας ως έθνος αλλά θα καταβαθρώσει οτιδήποτε χαρακτηρίζεται ως γνήσια ελληνικό.

Άξιοι συμπαραστάτες αυτής της προσπάθειας.... εμείς οι ίδιοι, οι κάτοικοι-πολίτες αυτής της γωνιάς του κόσμου.

Δεν ενθυμούμαι ουδεμία άλλη περίοδο της ελληνικής ιστορίας, όποτε και παρατηρήθηκε τόσο έντονη αδιαφορία για το κοινό καλό, τόσο αβάσταχτη ελαφρότητα του ιδιωτεύειν, τέτοιος πολιτικός και κοινωνικός αμοραλισμός.....

Το άτομο στην υπηρεσία του εαυτού του.

Τελικώς όμως, ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει.
Και σε αυτό το όμορφο ταξίδι στον τόπο που λέγεται Ελλάδα, έλαχε στη γενιά μας να χρεωθεί τον απόλυτο ξεπεσμό, την απόλυτη κοινωνική ξεφτίλα.

Χώρα τσίρκο, με ακροβάτες πολιτικούς, και κοινό (κοινωνία) με νοημοσύνη που ανταγωνίζεται αυτή ενός πεντάχρονου παιδιού.

Κοινωνία με σύνδρομο Συλλογικής Ψυχικής Διαστροφής.....από τη μια απογοητεύεται από τους πολιτικούς της εκπροσώπους και από την άλλη επιζητά παντοιοτρόπως και εναγωνίως τη συναλλαγή με αυτούς.

Στηλιτεύει το άτιμο και το παράνομο και ταυτόχρονα μετέχει ευλαβικά στο πανηγυράκι της φοροδιαφυγής με άλλοθι την ανικανότητα της πολιτικής....

Ματώνει οικονομικά κάθε μέρα, αποδεχόμενη ως εθνοσωτήρια τα πάσης φύσεως μέτρα που της ανακοινώνονται και κλείνει τους δρόμους για να βάλει πρόσκαιρα λίγα ευρώ παραπάνω στην τσέπη κάποιας διαμαρτυρόμενης συντεχνίας.

Κάνει το σκατό της παξιμάδι τρομοκρατημένη από την άγρια φοροεπιδορμή και ταυτόχρονα ξεχύνεται με πάθος στα μπουζούκια και στα οινοφαγεία επιδεικνύοντας με καμάρι την μοναδική της ικανότητα να επιβιώνει σε οποιεσδήποτε συνθήκες.

Η χώρα κυρίες και κύριοι δεν χρεωκόπησε όπως με αγωνία προσπαθούν να μας πείσουν εγχώριοι και εισαγόμενοι πληροφοριοδότες....
Οδηγείται όμως σταθερά προς τη χρεωκοπία από τους ίδιους τους πολίτες....

Αδιαφορία, εφησυχασμός, ωχαδερφισμός και ένα σωρός εις -ισμός, ουσιαστικά χαρακτηρίζουν από άκρο εις άκρο τη εθνική κοινωνική ομάδα.

Μπορεί κανείς να δηλώσει σε οποιοδήποτε μέσο μαζικής ενημέρωσης ότι είναι ένοχος διασπάθισης δημοσίου χρήματος και το πιθανότερο είναι να γίνει αποδέκτης εκατομμυρίων ανοικτών παλαμών (κατά την προσφιλή μας τακτική - χούϊ).

Έχει χαθεί κάθε έννοια ορθολογικής κρίσης, κάθε υγιής σκέψη που θα μας επέτρεπε να αναδείξουμε ως κοινωνία τους άξιους να μας εκπροσωπούν.
Δεχόμαστε ετσιθελικά και πολλάκις νομοτελειακά όλους τους γραφικούς αποτυχημένους της ζωής να μας αντριπροσωπεύουν σε μια δημοκρατία.

Κράτος του δήμου....
Είναι όμως έτσι;
Όχι βέβαια.
Στη σύγχρονη ελληνική δημοκρατία οι ευκαιρίες για ενασχόληση με την πολιτική δίνονται στους έχοντες και στους κατέχοντες.

Σκεφθείτε.....

Θα μπορούσατε ποτέ να συντηρήσετε μηχανισμό και πολιτικό γραφείο (εργαλεία απαραίτητα) εαν δεν διαθέτατε τα απαραίτητα οικονομικά μέσα;
Σε απλά ελληνικά, ποιοι είναι αυτοί που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να αναδειχθούν στον πολιτικό στίβο;
Το ερώτημα ρητορικό!

Άρα ζούμε σε μια δημοκρατία .... ή μήπως σε μια ψευδαίσθηση επικράτησης της λαϊκής βούλησης όπου οι οικονονικά ισχυροί επιλέγουν τις λύσεις;

Μάλλον το δεύτερο.... ή ορθότερα όσο το σκέπτομαι διαπιστώνω και τείνω αξιωματικά να παραδεχτώ ότι η δημοκρατία ως μορφή πολιτεύματος σήμερα σε τίποτα δεν διαφέρει από τις οικονονικές ολιγαρχίες ή και μοναρχίες του μεσαίωνα ή ακόμη και από τις τυραννίες της αρχαιότητας.

Τι σημασία έχει να έχω έναν υπερ Πρωθυπουργό που αποφασίζει έχοντας το αλάθητο; Παύοντας και διορίζοντας ως αυλικούς Υπουργούς και προνομιακούς συνομιλητές του όσους αυτός εξωθεσμικά θεωρεί ως καλύτερους σημαιοφόρους της αυλοκολακείας; Δεν είναι αυτό βασιλεία;

Τι σημασία έχει να διεξάγονται δημοψηφίσματα για τα σοβαρά όταν οι τελικές αποφάσεις είναι ήδη ειλημμένες; Δεν είναι αυτό τυραννία;

Τι σημασία έχει να ψηφίζω κάθε τέσσερα χρόνια όταν τη στιγμιαία βούλησή μου την καθορίζει η καθημερινή προπαγανδιστική δημοσιογραφία της οικονομικής χούντας της χώρας. Δεν είναι αυτό δικτατορία;

Που είναι οι ατομικές μου ελευθερίες;
Τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και μπήκαν στο γύψο...

Πώς έγινε αυτό και ποιος φταίει;

Δεν θα απαντήσω στο τελευταίο... Ας γίνει τροφή για σκέψη γιατί σε αυτή τη χώρα μάθαμε στα έτοιμα....
Είμαστε οι γενιά-αποδέκτης των περιουσιών όσων γεννήθηκαν μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.....Τι θα κάνουμε με τα ασημικά; Μάλλον το γνωρίζετε.

Το μέλλον της χώρας βρίσκεται ακόμη για πολύ λίγο στα χέρια μας.....
Δείχνουμε όμως τόσο παγερά αδιάφοροι γιατί συμμετείχαμε σε μια παιδεία της ήσσονος προσπάθειας. Γιατί μας έμαθαν σαν εκπαιδευμένα ζωάκια του τσίρκου να κάνουμε το νουμερό μας απαστράπτοντες και μετά πίσω στα παρασκήνια βουτιά στην εξαθλίωση του απόλυτου ατομικισμού.

Αν θα αλλάξει κάτι, εξαρτάται από τη συλλογική μας συντονισμένη προσπάθεια...

Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται Όραμα.... και Ηγέτης που θα Εμπνεύσει όλους γύρω του να τον ακολουθήσουν....

Γνωρίζετε κάποιον με τα παραπάνω χαρακτηριστικά;

Αν όχι τότε ας διατάξουμε όλοι μαζί τον καπετάνιο του καραβιού που λέγεται Ελλάδα, να βάλει την μπάντα να παίζει δυνατά όπως στον Τιτανικό την ώρα που βουλιάζει ώστε να μην υπάρξει πανικός......

Εύχομαι να διαψευστούν όλοι οι κακοί οιωνοί!